มองเห็นภูพาน เขียวตระการอร่ามงามตา
ผู้คนสัญจรไปมา แต่น้องมารอสัญญาใจ
เที่ยวผาน้ำย้อยผู้บ่าวสกลเคยสัญญาไว้
สิกลับมาขอทรามวัย ปีนี้จั่งได๋ บ่มีวี่แวว
เทือกเขาภูพาน เขียวตระการอร่ามงามตา
ผู้บ่าวสกลนัดแล้วบ่มา ตั๋วให้น้องถ่าอยู่ผาน้ำย้อย
อ้ายนัดน้องไว้ออกพรรษาปีนี้ให้น้องมาคอย
ยืนโต้ลมหนาววอยๆ อยู่ผาน้ำย้อยคอยคนสัญญา
อ้ายจ๋าหรือว่าอ้ายงานหลายซั่นบ้อ หรือติดธุระหยังน้อ
จั่งบ่มาตามสัญญาไว้ ปล่อยให้น้องถ่ายืนโต้ลมหนาวคอยอ้ายจากใจ
หรือ อ้ายนั้นมีผู้ใหม่ ลืมสัญญาใจที่เคยเว้ากัน
หมดความสำคัญ อ้ายกะเลยบ่มา
อ้ายลืมคำสัญญา บอกฮักอิหล่าอยู่ผาน้ำย้อย
มาซ่างใจดำตั๋วหลอกให้น้องมายืนคอย
โต้ลมหนาวผู้เดียววอยๆ สัญญาให้คอยอ้ายคงลืมมัน
ในตอนนั้นที่เฮานัดกันจำได้บ่พี่
ในตอนนั้นที่เฮานัดกันจำได้บ่พี่
ออกพรรษาปีนี้สิขอน้องแต่งงาน
จากมื้อนั้นรอพี่มาขอ
น้องมารอตามสัญญาอ้าย
แต่ว่าซายหายไปใสแล้วฮอดบ่มีแววของอ้ายมิดมอย
สัญญาผาน้ำย้อยอ้ายลืมแล้วแน่นอน
ขอวอนเทพไท้เทวา เทิงภูเทิงผา
ดลใจอ้ายมาตามสัญญาไว้
ผู้บ่าวสกลมาซ่างตั๋วกันให้น้องมาคอย
ยืนไห้อยู่ผาน้ำย้อย ลมหนาววอยๆ คอยอ้ายบ่มา
สัญญาอ้ายคงลืมแล้ว
สัญญาอ้ายคงลืมจ้อย
ลมวอยๆ เทิงภูย่าวๆ
เสียงลมหนาวพัดมา
วื้น วื้น วื้น วื้นโอ็ย วื้น วื้น วื้น วื้น
น้องยืนไห้อยู่ผู้เดียว
อ้ายบ่มาคือสัญญาไว้
สัญญาใจอ้ายลืมหมดจ้อย
หลอกน้องมาคอยโต้ลมหนาวคอย
สัญญาของใจอ้ายลืมแล้ว
สัญญาของใจอ้ายลืมจ้อย